אוי , ד י װײס־הויט ע מײדלעך , דארפ ן ז ײ גארנישט , אבע ר צונעמע ן אי ן זי ך א גרוים ן פאלוס ן פו ן א נעגער , או ן אוי ף מעגלע ך אפשלינגען , זי י מאכ ן ציטער ן או ן װעל ן ברעכן . די ברונעט איז געווען גאָר צופֿרידן, ווי מען קען זען אין די סצענעס וואָס זענען געווען פילמד נאָך אַלץ וואָס געטראפן.
די שטיפערישע בלאָנדע האָט זיך געוואָלט אַרײַנטאָן גלײַך אין דער טאָכעס, אָבער דער מענטש האָט דאָס געוואָלט טאָן אַנדערש. ערשט ער האָט איר געגעבן אין מויל, דערנאָך אין אַלע שטעלעס און אין אַלע ערטער, און דער סוף ווי געוויינטלעך אויף די צונג־מיידלעך פֿון דעם באַלעט.