די פייגעלע איז געוויינט צו זיין באהאנדלט אויף דעם וועג. דער אוממעכטיקער מאן האט זי פארלוירן בײ קארטן. דערפֿאַר האָבן זײ איר אַ גאַנצן טאָג געצויגן װי אַ כלבה. און די שווערער די פלעקל, די האַרדער זיי פאָרן עס ין. נאָר די לאָך איז שױן אַזױ געװױנט צו די נײַע בעלי־בתּים, צו דער שפע פֿון מילך ― אַז זי װיל נישט צוריק.
די שוועסטער איז נישט שעמעוודיק מיט איר ברודער - ער האט באקאנט און געוויינט איר גוף פֿאַר אַ לאַנג צייַט. זי האט אים אפט ארויסגעשלעפט בשעת ער האט נישט געהאט קיין פעסטע כאַווערטע. איצט ער האט אַ כאַווערטע, אָבער ער ינדזשויז צו פאַרגעניגן זיין קליין שוועסטער. און ער קומט תּמיד נאָר אין מױל איר — זי האָט ליב דעם טעם פֿון זײרע.